Przedstawiamy grono Jurorów XXIII Ogólnopolskiego Konkursu Tańca im. Wojciecha Wiesiołłowskiego Gdańsk 2024
EMIL WESOŁOWSKI
– PRZEWODNICZĄCY
Absolwent Szkoły Baletowej w Poznaniu (1966). Początkowo występował w balecie Opery Poznańskiej (1966-73). Kiedy Conrad Drzewiecki organizował w Poznaniu Polski Teatr Tańca, zaprosił go jako solistę, a w 1976 roku mianował pierwszym solistą nowego zespołu. Stworzył tam szereg interesujących kreacji tanecznych. Występował z Polskim Teatrem Tańca w wielu krajach Europy, wziął też udział w kilku filmach baletowych Drzewieckiego. Współpracował jako pedagog z poznańską szkołą baletową, prowadził zajęcia baletmistrzowskie, przygotowywał swoje pierwsze choreografie dla teatrów dramatycznych.
W sezonie 1979/80 kierował baletem Opery Wrocławskiej, a następnie Teatru Wielkiego
Poznaniu. W połowie 1982 roku związał się z warszawskim Teatrem Wielkim jako szef baletu i solista. W 1985 roku ustąpił z funkcji kierowniczej i poświęcił się pracy choreograficznej w operze i teatrach dramatycznych. W latach 1995-2006 był ponownie dyrektorem baletu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, a od początku 2007 roku do roku 2008 – dyrektorem artystycznym Teatru Wielkiego w Poznaniu. Potem ponownie związał się z baletem warszawskim i zajmuje obecnie pozycję etatowego choreografa Polskiego Baletu Narodowego w Teatrze Wielkim. Jest wykładowcą na wydziale aktorskim warszawskiej Akademii Teatralnej.
Jego autorskie prace choreograficzne to m.in.: „Quattro movimenti”, „Ballada” „Trytony”, „Gry”, „Mozartiana”, „Legenda o Józefie”, „Dies irae”, „Święto wiosny”, „Romeo i Julia”, „Clio’s Triumph”, tryptyk baletowy: „Harnasie”, „Powracające fale” , „Krzesany”, „Cudowny mandaryn”, „Święto wiosny”, „Spartakus”, „Chopinart”, „Pocałunki”.
Przygotował choreografię do wielu spektakli operowych (m.in. w inscenizacjach Mariusza Trelińskiego), zarówno na scenie warszawskiej, jak też w innych teatrach polskich i zagranicznych (Waszyngton, Sankt Petersburg, Tel Awiw, Walencja, Los Angeles, Berlin).
W 1998 roku zadebiutował w Operze Narodowej jako reżyser, wystawiając „Semiramidę” Rossiniego. Do pracy reżyserskiej powrócił później, realizując z powodzeniem „Straszny dwór”, „Skrzypka na dachu”, „Krakowiaków i górali”, „Barona cygańskiego”, „Carmina Burana”.
Jest też bohaterem filmu dokumentalnego Tomasza Drozdowskiego i Marii Nockowskiej „Zupa na pointach”.
Odznaczony Złotym i Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.
Robert Bondara
Absolwent Łódzkiej Szkoły Baletowej i Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie, z którym
w latach 2007–2018 współpracował jako wykładowca. Początkowo występował w Łódzkim Teatrze Muzycznym, a następnie przeniósł się do Teatru Wielkiego w Poznaniu. W 2005 roku dołączył do Baletu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, gdzie brał udział w spektaklach takich twórców jak m.in. Jiří Kylián, John Cranko, Krzysztof Pastor, Emanuel Gat, William Forsythe, John Neumeier, Alexei Ratmansky, Frederick Ashton.
Laureat Nagrody Specjalnej Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego
w Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym im. Bronisławy Niżyńskiej
w Warszawie (2008) oraz Teatralnej Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury
w kategorii „Choreograf Roku” w latach: 2008, 2011, 2018 (dodatkowo nagród „Najlepszy Reżyser” i „Najlepszy Spektakl Roku” za operę Legenda Bałtyku w Teatrze Wielkim
w Poznaniu), 2021 (spektakl Don Juan uznany również „Najlepszym Spektaklem Roku”).
W 2018 zdobył nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym w Bordeaux.
Jako gościnny choreograf inscenizował swoje prace m.in. w Wilnie, Waszyngtonie, Kansas City, Czeskim Balecie Narodowym, Moskiewskim Akademickim Teatrze Muzycznym , West Australian Ballet oraz dla Polskiego Baletu Narodowego, Oper Śląskiej, Wrocławskiej,
Nova w Bydgoszczy.
Jego choreografie były prezentowane, m.in. w Finlandii, w moskiewskim Teatrze Bolszoj,
w Houston, Waszyngtonie, na Festiwalu Teatrów Tańca w Poznaniu, Roberto Bolle and Friends Gala prezentowanej wielokrotnie we Włoszech, w programach II-VI Dni Sztuki Tańca w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej oraz na galach i festiwalach w Polsce, Łotwie, Sło
Absolwent Łódzkiej Szkoły Baletowej i Uniwersytetu Muzycznego w Warszawie, z którym
w latach 2007–2018 współpracował jako wykładowca. Początkowo występował w Łódzkim Teatrze Muzycznym, a następnie przeniósł się do Teatru Wielkiego w Poznaniu. W 2005 roku dołączył do Baletu Teatru Wielkiego – Opery Narodowej, gdzie brał udział w spektaklach takich twórców jak m.in. Jiří Kylián, John Cranko, Krzysztof Pastor, Emanuel Gat, William Forsythe, John Neumeier, Alexei Ratmansky, Frederick Ashton.
Laureat Nagrody Specjalnej Towarzystwa im. Witolda Lutosławskiego
w Ogólnopolskim Konkursie Choreograficznym im. Bronisławy Niżyńskiej
w Warszawie (2008) oraz Teatralnej Nagrody Muzycznej im. Jana Kiepury
w kategorii „Choreograf Roku” w latach: 2008, 2011, 2018 (dodatkowo nagród „Najlepszy Reżyser” i „Najlepszy Spektakl Roku” za operę Legenda Bałtyku w Teatrze Wielkim
w Poznaniu), 2021 (spektakl Don Juan uznany również „Najlepszym Spektaklem Roku”).
W 2018 zdobył nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Choreograficznym w Bordeaux.
Jako gościnny choreograf inscenizował swoje prace m.in. w Wilnie, Waszyngtonie, Kansas City, Czeskim Balecie Narodowym, Moskiewskim Akademickim Teatrze Muzycznym , West Australian Ballet oraz dla Polskiego Baletu Narodowego, Oper Śląskiej, Wrocławskiej,
Nova w Bydgoszczy.
Jego choreografie były prezentowane, m.in. w Finlandii, w moskiewskim Teatrze Bolszoj,
w Houston, Waszyngtonie, na Festiwalu Teatrów Tańca w Poznaniu, Roberto Bolle and Friends Gala prezentowanej wielokrotnie we Włoszech, w programach II-VI Dni Sztuki Tańca w Teatrze Wielkim – Operze Narodowej oraz na galach i festiwalach w Polsce, Łotwie, Słowacji, Węgrzech, Chinach, Czechach, Norwegii oraz Japonii.
W 2018 roku objął stanowisko kierownika Baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu
Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.
wacji, Węgrzech, Chinach, Czechach, Norwegii oraz Japonii.
W 2018 roku objął stanowisko kierownika Baletu Teatru Wielkiego im. Stanisława Moniuszki w Poznaniu
Odznaczony Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze – Gloria Artis”.
ANNA GRABKA
Absolwentka Szkoły Baletowej im. Romana Turczynowicza i Uniwersytetu Muzycznego im. Fryderyka Chopina w Warszawie, specjalność Pedagogika baletu.
W roku 1980 została zaangażowana do zespołu baletowego Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie wkrótce awansowała do rangi Pierwszej Solistki.
Od 1985 współpracowała z Hamburskim Zespołem Baletowym kierowanym przez Johna Neumeiera. W 1987 otrzymała stanowisko Pierwszej Solistki, tańczac czołowe role w klasycznym i neoklasycznym repertuarze. Z hamburskim zespołem występowała między innymi w Operze Paryskiej, Teatrach Maryjskim i Bolshoj w Rosji, na scenie Lincoln Center for the Performing Arts in New York, Teatru Felice w Genova, Teatro Colon w Buenos Aires oraz wielu teatrów operowych w Azji. Przez 18 lat współpracy z zespołem hamburskim powstały dla niej znakomite kreacje, będące między innymi konsekwencją spotkania z takimi mistrzami, jak Maurice Bejart, William Forsythe, Mats Ek i Jiri Kilian. Tańczyła główne partie w baletach Johna Cranko, Georga Balanchina, Antona Tudora, Jose Limona i Matsa Eka.
Od 2001, po zakończeniu kariery scenicznej, jako gościnny repetytor, prowadziła zajęcia w najlepszych zespołach baletowych w Anglii, Niemczech, Holandii, Australii, Polski i Skandynawii – w Royal Swedish Ballet na stanowisku głównej baletmistrzyni pracowała od 2004 do 2008 roku.
Jako asystent i repetytor współpracowała z Natalią Makarową, Patrysem Bartem z Opery Paryskiej i Christianem Spuckiem.
Od 2011 do 2023 była docentem tańca klasycznego i repertuaru w Tanz Akademie Zürich, w placówce podlegającej Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Zurychu.
Do dzisiaj pracuje jako gościnny pedagog tańca klasycznego i juror na międzynarodowych konkursach baletowych w Europie.
ANNA NOWAK
Absolwentka Łódzkiej Szkoły Baletowej oraz Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina
w Warszawie. Tancerka Teatru Wielkiego Opery Narodowej w Warszawie, a następnie
w latach 2008-2016 – Company Wayne McGregor. Tańczyła na najbardziej prestiżowych scenach w Europie, USA, Kanadzie, Meksyku, Australii i Azji. Brała udział w wielu filmach, instalacjach sztuki i różnorodnych przedsięwzięciach, które dały jej niezrównaną szansę
na autonomiczną kreatywność na najwyższym poziomie. Jest artystką niezależną. Zajmuje się tańcem, choreografią i edukacją. Prowadziła liczne Master Classes, różnorodne warsztaty edukacyjne i choreograficzne na całym świecie, m.in. projekty promujące Igrzyska Olimpijskie w Londynie w 2012 roku oraz dwie rezydencje choreograficzne w Pekinie i Big Dance
w Londynie. Uczyła m. in. w The Place i Trinity Laban w Londynie, Academii Nazionale de Danca w Rzymie, Het Muzik Thetre w Amsterdamie, w Pekinie i w Moskwie.
Tworzyła również własne choreografie i oryginalne projekty, m.in. na Sri Lance, w Brazylii
oraz w Kenii. W 2016 wyjechała do Indonezji oraz do Indii, gdzie zdobyła certyfikat nauczyciela jogi. W 2017 roku spędziła miesiąc w RPA, jako jeden z dwóch europejskich artystów zaproszonych do projektu edukacyjno-choreograficznego z młodzieżą z nieuprzywilejowanych regionów kraju. Po ukończeniu Open Uniwersity w Londynie w dziedzinie Środowiska, Rozwoju Międzynarodowego i Globalizacji, kontynuuje badania nad sztuką i kreatywnością
w zglobalizowanym świecie.
ANDRZEJ ZIEMSKI
Ukończył Państwową Szkołę Baletową w Warszawie i zaangażował się do zespołu Teatru Wielkiego. Jako tancerz o doskonałych warunkach szybko uzyskał tytuł solisty, występując m.in. w głównych partiach Danse Sacrée Debussy’ego w choreografii Witold Borkowskiego, w Jeziorze łabędzim i Don Kichocie. W 1971 roku wyjechał z kraju i zaangażował się do baletu Opery Marsylskiej, a w kilka miesięcy później rozpoczął pracę w Baletach Marsylskich Rolanda Petit. W sezonie 1972/1973 występował w Królewskim Balecie Szwedzkim. W latach 1973-1984 był solistą Baletu XX Wieku Maurice’a Béjarta. Występował w całym repertuarze tego okresu i uczestniczył w ówczesnych tournée zespołu, tańcząc solowe partie, m.in. w Romeo i Julii, Bhakti, Weselu, Pli selon pli, Ognistym ptaku, Pietruszce, Notre Faust. Od 1979 roku prowadzi wraz z Piotrem Nardellim prywatną szkołę baletową „Balletomania” w Brukseli. W latach 1984-1992 był pedagogiem baletu w Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie oraz w Akademii Tańca w Kolonii. Jako pedagog był zapraszany przez Ballet de Praque, Compagnie Rosas d’Anne-Teresa de Keersmaeker – Bruksela, Ballet de Monte-Carlo, Ballet Opery Narodowej w Helsinkach, Ballet du Nord w Roubaix – Francja, Balet Bayerische Staatsoper w Monachium oraz zespoły w Austrii, Belgii, Finlandii, Francji, Japonii, Niemczech, USA, Włoszech i Polski – teatry operowe w Warszawie, Poznaniu i Bydgoszczy.
ANNA ZIÓŁKOWSKA - SEKRETARZ
Udostępnij na Facebooku
← Powrót do listy
